Chór polifoniczny SONANTE

Paweł Koszarny

Witam wszystkich,

Trzy wykonania Requiem pokazały, jak wiele czynników składa się na ostateczny artystyczny rezultat, z których część jest zupełnie od zespołu niezależna. To czego od Was należało oczekiwać, to znakomitego przygotowania pod kierunkiem Pana Michała i przy współpracy Pani Izy. Pokazaliście niebywały kunszt i wyczucie. To jest prawdziwe, emocjonalne i bardzo dostojne. Tego dostojeństwa zawsze było wiele. Z chwilą wyjścia na scenę stajecie się większymi i pełnymi emocji, które chcecie przekazać słuchaczom śpiewem. Potraficie skoncentrować się niesamowicie i to jest efekt naprawdę dużego doświadczenia w koncertowaniu publicznym. Niewiele zespołów ma takie duże doświadczenie jak SONANTE.
Pierwszy koncert na wyjeździe brzmi niemalże jak w wielkim studiu koncertowym. Więc zaskakuje sposobem w jaki dźwięk się pojawia. Pogłosu jest stosunkowo niewiele, w porównaniu z innymi świątyniami, ale to nie znaczy że dźwięk jest sterylny. Po prostu słychać wszystko bardzo dokładnie. I myślę, że to wielkie szczęście, że przybyło trochę męskich głosów, nie tylko dla tego Requiem. Nie wyobrażam sobie
jak bez nich brzmiałoby np Sanctus. To sie nazywa power, czyli moc.
Drugiego koncertu nie chciałbym omawiać, natomiast zupełnie inny klimat pojawił się na trzecim koncercie w Kościele Sw. Krzyża. Zgodnie z sugestią Pana Adama, najlepszy dźwięk był w okolicy czwartej ławki licząc od ołtarza. Ten trzeci koncert spodoba się Wam na pewno, dlatego że jest w nim coś tajemniczego i niespodziewanego. Zaśpiewaliście Requiem z taką łatwością, zwiewnością i takim polotem, jakby to było nie trzecie, a trzydzieste trzecie. To wykonanie trwało kilka minut krócej niż pierwsze. To też świadczy o tym jak dobrze Wam się śpiewało. Takie same odczucie miał Pan Michał. W tym nagraniu odkryjecie pewien smaczek. No i trzeba szczególnie wyróżnić Pana Piotra, który zaskoczył wielkim głosem solisty, pokazując jakie możliwości drzemią w nim.